Speech of ALCADEV Graduate

Posted by Belarmino Davalos Saguing                                                                                                     Rome, Italy 20 March 2016

(source: unnamed author, copied from Facebook post by ALCADEV Lumad Caraga Region)

SPEECH OF ALCADEV GRADUATE:

Photo by Alcadev Lumad Caraga Region//Facebook 

Sa aming kagalang-galang na Gobernador/ Hon. Johnny T. Pimentel, Sa ating mayor ng Tandag na si Honorable Madame Roxanne C. Pimentel,/ at sa lahat ng mga opisyal ng Probinsya at local na pamahalaan,/ Sa relihiyosong grupo ng Katoliko Romano/ mga Madre/ at mga pari na pinangungunahan ng mahal at kagalang-galang na Obispo/ Monsignor Nerio P. Odchimar,/ Sa grupo ng Iglesia Filipina Independiente,/ mga pari at mga Obispo,/ Sa mga Pastor at Obispo din ng UCCP, /Sa lahat ng mga guro at estudyante ng iba’t ibang paaralan/ na sakop ng rehiyon ng CARAGA, / Sa mga membro at lideres ng MAPASU at iba pang organisasyon,/ Sa aming mga magulang,/ mga guro ng TRIFPSS at ALCADEV /na walang sawang nakikibahagi sa aming mga maliligaya at mapait na karanasan,/Sa lahat ng mga bisita/ at sa inyong lahat ng mga nandito ngayon, /ISANG MAALAB AT MAALIWALAS NA PAGBATI PARA SA INYONG LAHAT…/

Ngayon po na mga panahong ito/ ang masasabi namin na kaming mga katutubo ay nasa kaibuturan ng kahirapan. /
Ito ang pinakamabigat na yugto ng aming buhay o kasaysayan. /
Para sa amin/ ito’y walang katulad na bigat na halos kami po ay mawawalan na ng pag-asa sa buhay./ Ngunit dahil sa inyo,/ na nandito ngayon, /kayong dumadalaw sa amin at nagbibigay ng suportang moral,/ financial /at kung anumang mga bagay, /kayo ang bumubuhay sa pag-asa sa aming mga kaloob-looban…/
kaya salamat sa inyong lahat…/

Diko maikakaila/ at di ko Lubos maisip /kung paano ko babaybayin ang aking nararamdaman ngayon… /Di ko alam kung ako ba'y matutuwa sa aming naabot… /Di ko alam kung tama bang sabihin/ na kami’y natutuwa/ samantalang hindi nga kami nakatungtong sa stage ng aming paaralan sa Han-ayan…Paano ko sasabihin / na kami maging masaya sa araw na ito/ kung kahirapan ang bumabalot sa aming kalagayan, /kalagayang hindi namin nakasanayan, kalagayang kami pa ang nahihirapan at namatayan,/ ngunit kami pa ang nilalait/ ginagawan ng mga isyung walang katotohanan./

Paano kami matutuwa,/ kung ang buhay namin ay patuloy na nailalagay sa panganib/ at walang katiyakan. /Nariyan ang mapait na ala-ala ng aming mabait at maalalahaning direktor/ na si Tatay Emok Samarca, /ang aming mga mapagmasid at mababait na lider at datu/ Angkol Onel at Lolo Bello, /ang karumaldumal nilang karanasan sa kamay ng mga bandido/ na hanggang ngayon patuloy pang malaya,/ nagbabanta /at patuloy na bumabagabag sa amin. / Bakit? / bakit nila ito ginagawa sa mga mabubuting tao?/

Ngayon / umabot na kami sa 199 na araw/ dito mismo sa evacuation center sa Sports Complex ng Tandag City/

199 na araw na po/ mula ng lumisan kami sa aming nagisnang komunidad, 199 na araw na po/ na hindi parin nahuli/ o hinuli/ at napaparusahan ang mga taong gumawa sa karumaldumal na krimen,/199 na araw na po / na hindi parin binubuwag ang mga paramilitary bagkus ay sumasama pa rin sila sa mga operasyong militar, /Ika 199 na araw na po, / nandito parin kami sa isang lugar na hindi kaaya-aya, / hindi namin nagagawa ang mga gawaing pang-agrikultura /hindi na namin nasilayan ang maramihang pagtatanim /ng ibat-ibang klase ng mga gulay sa aming sakahan,/

Namimis na naming/ ang daan-daang kilong maaani/ tuwing harvest time sa aming mga pananim. /Namimis narin namin ang mga buildings /o ang aming dorms at classrooms /

Hindi ito mawawalay sa aming mga ala-ala dahil / ang bawat piraso ng mga bagay na inilagay/ at ginagamit para mabuo ang mga building na iyon /ay dumadaan sa mga bisig naming mga mag-aaral / at ng aming mga magulang…/Saksi ang aming mga pawis, / saksi ang aming mga kamay /sa mga paghihirap para mabuo ang kalsada papasok sa paaralan, /Saksi rin ang aming mga palad sa pagdala /at paghakot ng mga materyales, /mga semyento at hollow blocks,/ para sa aming paaralan…/Ngayon ang tanong ko,/ bakit ba ang ibang tao ang itinuturong dahilan ng pagkabuo ng paaralan?/ na samantalang kami,/ kaming mga estudyante, / ang aming mga guro/ at mga magulang ang siyang nasisikap para dito. /Bakit sinasabing sa NPA ang paaralan namin? ///

Bakit hindi kikilalanin ang paghihirap namin, /ang pagsisikap ng aming mga magulang at ng organisasyong MAPASU? /

Bakit pinapatay ang aming mga lider at guro?/ Alam naming ang kanilang pagkatao,/ hindi sila NPA,/ bakit sila pinatay?/ Hindi porke't anti-mining ang aming mga lider,/ mga magulang at guro/ mga NPA na sila.// Pinanghahawakan naming anti-mina kami…// dahil ito’y nakasaad sa aming TRADISYON at KULTURA./ 

Paulit-ulit naming sinasabi na,/ “Ang Pag-ibig namin kay MAGBABAYA,/ ay ang pag-ibig at pag-iingat sa mga magaganda niyang likha. /Ang Kalikasan.”/ Ang Mina ay sumisira at sisira sa kalikasan /kaya hindi kami pumapayag na miminahin ang aming lupang Minana./

Naniniwala kaming,/ Ito ang dahilan kung bakit sila pinatay, / ito ang dahilan kung bakit ginagawan sila ng mga gawagawang kaso,/ ito ang dahilan kung bakit sinasabi nilang supporter kami ng NPA,/ ito ang dahilan kung bakit binabato kami ng napakaraming mga panghuhusga /at mga paninira. /Dahil gusto nilang makapasok ang mina sa aming lupang Minana. / Hindi ba halata?/ May nakaabang nang dambuhalang makinarya ng ABACUS Mining.

Sinisira nila ang aming dignidad bilang katutubo/ ang aming buhay,/ang aming kinabukasan, / matupad lamang ang kanilang makasariling interes, /kasakiman sa kapangyarihan at kasakiman sa kayamanan.

Sa huli,/ sasabihin ko/ kung sanay namumuhay lamang tayo ng simple, / hindi na sana kailangan pang gastahin ang kalikasan para sa pag-unlad./ Maari nating mapalago ang ating bayan ng hindi natin sisirain ang ating inang kalikasan.

Maraming salamat Po…!/

###

What is the Truth about the OWWA Funds?

Posted by Belarmino Dabalos Saguing
Rome, Italy, 20 March 2016


(source : note by Jester-in-exile, Aug. 1, 2006 in reply to the article  Truth about OWWA funds August01, 2006, Posted in: Congress Watch, Governance, In the News, Migrant Workers Issues )

OWWA was established to protect and promote OFWs’ welfare, that much is obvious. It’s even supposed to be part of the budget:

Table from the Article Truth about OWWA funds August01, 2006, Posted in: Congress Watch, Governance, In the News, Migrant Workers Issues

OWWA was established to protect and promote OFWs’ welfare, that much is obvious. It’s even supposed to be part of the budget:

If OWWA funds are inviting much scrutiny regarding the availability of money for the evacuation of OFWs, it is because under Republic Act No. 8042, or the Migrant Workers and Overseas Filipinos Act of 1995, the agency is mandated to administer, among others, an Emergency Repatriation Fund (ERF) to evacuate overseas workers in case of emergencies such as war, epidemic, disaster or calamities (natural or man-made).

A seed amount of P100 million was set aside for this purpose from the funds managed by OWWA, afterwhich Congress is supposed to allocate no less than P100 million for the ERF in the annual national budget.

Of course, the esteemed members of the House of Reprehensibles didn’t think it was necessary to spend money to protect and promote OFW welfare:

But Congress has failed to allocate a single centavo to the fund over the years.

Instead:

“Since there is no other source, presumably, the ERF gets a share from the $25 charged as fees by OWWA for every contract of OFWs,” says laywer Berteni Causing, who finds the law vague as to where the fund will be sourced.

“With about 3,000 workers leaving abroad every day, even at $1, you could just imagine how much money they are getting in a year,” he says.

OWWA places its average collection from OFWs between P800 million and P1 billion a year — though overseas workers are contesting why they get to be charged the $25 contribution when the law stipulates that “in no way shall the fees be charged or collected from the worker.”

What happens is that OFWs shell out from their hard-earned wages money to make sure that their welfare will be protected. to put it in another way, OFWs are paying OWWA “protection money.”

Now it wouldn’t be so bad, perhaps, if the money the government extorts from OFWs would be for the benefit of OFWs. 

(Each OFW is required to pay USD$25 as membership contributions per contract to replenish OWWA’s welfare fund. OWWA funds are reported to have reached Php18 billion from OFW contributions alone.)

Instead:

But the biggest reason for the apprehension about the OWWA funds’ status, particularly among OFWs, considering the obvious huge amounts of money involved, is that the said funds had been the subject of a number of questionable transactions in the past.

Especially favorable was OWWA to this questionable occupant of Malacañang, Her Royal Asininess Gorya Magarapal-Arrovo, Queen of the Enshanted Kingdom, Defender of Garshi, Freshident, Cheat Ekshecutive, and Grand Kleptocrat of the world’s biggest trapocracy:

OFW groups have also denounced the alleged gross misuse and plunder of OWWA funds in relation to Gloria Macapagal-Arroyo’s candidacy in the 2004 elections involving the transfer of the P530-million Medicare Fund for OFWs to the Philippine Health Corp. (PhilHealth) and $87,757 (then P23.587 million) rechanneled to the International Labor Affairs Service of the Department of Labor and Employment….

In his memorandum to Arroyo, (Francisco Duque III, then PhilHealth president) said “the proposed transfer will have a significant bearing on the 2004 elections.” Three months later in February 2003, Arroyo signed the proposed executive order.

The money enabled Arroyo to give away Philhealth cards valid for a year to people in the places she visited during the campaign. OWWA, by that time, had already been turning down health claims of hundreds of overseas workers and eventually stopped all medical reimbursements in a meeting on January 16, 2004.

Not only did OWWA steal for HRA GMA, but OFWs were screwed even more; the administration wouldn’t give damn if any one of them fell ill — let alone dead.

To the OFWs who bear the burden of the country’s economy on their backs, keeping us afloat with wages earned with their blood and sweat, a suggestion:

For as long as OWWA and the government keep on shafting you, GIVE THE GOVERNMENT THE FINGER. REFUSE TO PAY PROTECTION MONEY TO OWWA.